سرانجام عالم خستگی ناپذیر دیار حجاز ، حضرت آیت الله شیخ محمد علی عَمری ، سرشناس ترین و معروف ترین روحانی شیعه شهر مقدس مدینه منوره و حتی در کل جزیرة العرب ، در یکصد و دو سالگی بدرود حیات گفت و در جوار حرم پاک رسول خدا (ص) و ائمه معصوم (ع) و مدفون در بقیع به خاک سپرده شد و روح پاکش در کنار ارواح طیبه اولیائش آرام گرفت.

این عالم فرزانه و پیر روشن ضمیر و روحانی سخت کوش و پُرتلاش که بیش از شصت سال در مملکت وهابی ها و دشمنان اهل بیت (ع) از اسلام ناب و مکتب اهل بیت (ع) دفاع و از مذهب شیعه تبلیغ می نمود ، نا گواری ها و ظلم و زورهای زیادی را تحمل کرد و قریب به چهل سال از عمر گران مایه خویش را در زندان های مخوف سعودی ها گذرانید و بارها به جرم تبلیغ تشیع و مکتب اهل بیت (ع) دستگیر و در بی دادگاه های سعودی محاکمه و محکوم به شکنجه و زندان می گردید و حتی چند بار محکوم به اعدام شد که خدای بزرگ نجاتش داد.ازجمله یک بار محکوم به اعدام گردید و تا بالای چوبه دار نیز رفت ولی باز خدا یار و کمک کار او بود و وی را ناباورانه رهایی بخشید.

آیت الله عمری دانش آموخته شهر مقدس نجف اشرف بود و پس از تکمیل دروس حوزوی و کسب مقام اجتهاد در سنین چهل سالگی به مدینه منوره برگشت و در آغاز در نزدیکی قبرستان بقیع حسینیه ای را دایر و مرکزی برای تبلیغ و تجمع شیعیان مدینه به وجود آورد ولی وهابیان منحرف تاب تحمل چنین مکانی را نداشته و به بهانه تعریض خیابان تخریبش کردند و این عالم مجاهد ناچار شد باغستان شخصی خویش را که در گوشه شهر مدینه قرارداشت به این امر اختصاص دهد واز پراکندگی شیعیان جلوگیری و وحدت و همدلی آنان را حفظ نماید. وی آن باغستان مصفا را که دارای چاه ، آب جاری فراوان و نخلستان پُر ثمر است وقف شیعیان نمود و در آن حسینیه دایر کرد و دفتر کار و تبلیغ خویش را نیز در آن قرارداد.نماز جماعت شیعیان با تربت حسینی و اذان و اقامه به رسم شیعیان در هر سه وقت نماز در آن برقرار بود و خود او امامت جماعت را بر عهده داشت و هنگامی که خود توفیق حضور نداشت ، فرزند فاضلش حجت الاسلام شیخ کاظم عَمری به جای وی اقامه جماعت می کرد و توفیقی برای من بود که در ایام عمره مفرده و حج تمتع به همراه کاروانیان خود در این مکان مشرف حضور یافته و با این بزرگوار از نزدیک دیدار نمایم و با فرزندش شیخ کاظم سلام و علیکی داشته و با امامت وی نماز جماعتی بخوانم.

پس از رحلت آیت الله عمری مجالس ختمی برای وی در بسیاری از مناطق شیعه نشین دنیا برقرار نموده و یاد و خاطره اش را گرامی داشتند. از جمله در مسجد ارک تهران مجلس با شکوهی در عصر روز یکشنبه 10 بهمن 1389 برگزار گردید و آیت الله استادی از اعضای ارشد جامعه مدرسین قم درباره شخصیت و خدمات فراوان این روحانی پرتلاش سخنرانی کرد.

هم چنین آیت الله جنتی ( امام جمعه تهران و عضو ارشد جامعه مدرسین قم ) و حجت الاسلام والمسلمین مروی ( از اعضای دفتر مقام معظم رهبری ) به نمایندگی از حضرت آیت الله خامنه ای رهبر فرزانه انقلاب اسلامی ایران عازم عربستان سعودی و شهر مدینه منوره شده و ضمن شرکت در مجلس ختم آیت الله عمری ، تعزیت و تسلیت مقام معظم رهبری را به خانواده و بازماندگان آن مرحوم به ویژه فرزند عالم و فاضل وی جناب حجت الاسلام شیخ کاظم عمری ابلاغ نمودند. 

آیت الله شیخ محمد حسن احمدی فقیه یزدی ، از مدرسان حوزه علمیه قم و از اساتید معروف دانشگاه و یکی از نمایندگان صاحب نام مقام معظم رهبری در دانشگاه بر اثر سانحه رانندگی در مسیر اصفهان - یزدی وفات یافت و روح پاکش در ماه مبارک رمضان به اعلی علیین پیوست.

ضمن تسلیت این مجتهد خدوم و پُر تلاش حوزه علمیه و استاد مبرز دانشگاه به حضرت ولی عصر امام زمان (ع) و رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای و خانواده آن مرحوم ، خبر ذیل را به نقل از خبر گزاری فارس به اطلاع می رسانم :

فارس: آیت‌الله حاج میرزا محمدحسن فقیه یزدی در مسیر اصفهان ـ یزد بر اثر سانحه تصادف، جان خود را از دست دادند.
فرزند آیت‌الله احمدی فقیه یزدی اظهار داشت: پیکر مطهر آیت‌الله حاج میرزا محمدحسن فقیه یزدی در شهر قم و در جوار بارگاه حضرت فاطمه معصومه (س) به خاک سپرده می‌شود اما یک روز قبل از تشییع در قم، مراسم تشییع جنازه‌ای نیز از سوی مردم یزد برگزار می‌شود.
حجت‌الاسلام احمد احمدی فقیه یزدی افزود: مراسم تشییع امروز، هشتم شهریور ماه جاری از میدان شهدا (امیرچخماق) یزد به سمت امامزاده جعفر (ع) برگزار می‌شود و پس از آن به قم منتقل می‌شود.
وی با اشاره به علت فوت این عالم فرزانه اظهار داشت: ایشان روز یکشنبه برای سخنرانی در برنامه‌ای در یزد عازم این استان بودند که در راه و در مسیر اصفهان ـ یزد بر اثر سانحه رانندگی، جان خود را از دست دادند.
آیت‌الله حاج میرزا محمد حسن احمدی فقیه یزدی از مدرسان مشهور حوزه علمیه قم بود.
ایشان از شاگردان حضرات آیات گلپایگانى، اراکى، محقق، فکور، حاج شیخ مرتضى حائرى، طباطبایى سلطانى بروجردى، بهاءالدینى و میرزا هاشم آملى به شمار می‌رفت.
این عالم ربانی همواره از حامیان نهضت امام خمینی و انقلاب اسلامی ایران بود و خود و خانواده‌اش دارای سوابق مبارزاتی هستند.
از جمله‌ تلاش‌های آن مرحوم در مقام استادی، مراقبت ویژه از برخی نخبگان حوزه بود که اینک بعضى از آنان به تدریس درس خارج و یا سطح مشغولند و در بین آنان افرادى هستند که به مقام اجتهاد رسیده‌اند.
این استاد بزرگ حوزه از ابتداى نهضت انقلاب اسلامى، همواره با امام خمینى (ره) همگام بود و در تحقق آرمان‌هاى ایشان، تلاشِ نیکو داشت و در پی فعالیت‌‌های سیاسی به همراه همسر و بعضى از فرزندانشان از سوى ساواک دستگیر و زندانى مى‌شد.
از این عالم ربانی تالیفاتی چون احکام القرآن (سلسله درس‌هاى دوره تخصصى علوم قرآن در حوزه‌ علمیه قم)، حاشیه بر مناسک شیخ اعظم انصاری، حاشیه بر سراج العباد شیخ اعظم انصارى، تعلیقه بر بخشى از عروة الوثقى، حاشیه بر منتخب المسائل مرحوم سید طباطبایى یزدى، مقدمه و تعلیق بر قاعده لاضرر مرحوم میرزاى نایینی، حاشیه بر مناسک امام خمینى (ره)، شرح حدیث بیستم از اربعین حضرت امام و رسالة فی طلوع الفجر فی اللیالی المقمرة به جای مانده است.
آیت‌الله حاج میرزا محمدحسن فقیه یزدی در سال 1330 دیده به جهان گشود و پس از سال‌ها ارائه خدمات ارزنده به اسلام و انقلاب در سن حدود 60 سالگی دیده از جهان فروبست.

گزارش تکمیلی:از پیکر مطهر این روحانی و مجتهد نامور پس از تشییع با شکوه در شهر یزد ، در شهر مقدس قم نیز تشییع با شکوهی در روز سه شنبه 9 شهریور 1389 مطابق با 20 رمضان المبارک 1431 به عمل آمد و علاوه بر خیل روحانیان و اهالی شهر مقدس قم و شهر دار العباده یزد ، تعدادی از مراجع عظام و مجتهدان صاحب نام و هم چنین استاندار و سایر مسئولان عالی رتبه استان و شهر مقدس قم شرکت داشتند.

تشییع جنازه از مسجد امام حسن عسکری (ع) آغاز و به حرم مقدس حضرت فاطمه معصومه (س) ختم گردید و پس از خواندن نماز بر پیکر وی توسط آیت الله العظمی وحید خراسانی ، در حرم مطهر دفن گردید.روحش شاد.

علامه حاج سید محمد حسین فضل الله ( ره ) یکی از علمای مبارز و طراز اول شیعه در لبنان و از مراجع تقلید برخی از شیعیان جبل عامل و منطقه شامات بود که در پشتیبانی از انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی ( قدس سره ) ، نظام جمهوری اسلامی ایران به رهبری مقام معظم رهبری ، نهضت مقاومت اسلامی ضد صهیونیستی لبنان و نقش آفرینی شیعیان و محبان اهل بیت (ع) در اوضاع فکری ، سیاسی و اجتماعی لبنان نقش بسزایی بر عهده داشت و تا آخرین لحظات عمر بابرکتش بر این عهد و پیمان ثابت قدم مانده بود و بی تردید مصداق واقعی افراد قابل ستایش خداوند متعال در این آیه شریفه : ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا ... می باشد.

این عالم نستوه و مجاهد فی سبیل الله پس از سال ها تلاش علمی ، فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی ، سرانجام در 21 رجب المرجب ( چهار روز پیش از سالروز شهادت جد اطهرش حضرت امام موسی کاظم (ع) ) در سن 75 سالگی بدرود حیات گفت.این مصیبت بزرگ را به ساحت مقدس امام زمان (ع) و رهبر معظم انقلاب اسلامی و عموم فقها و علمای شیعه و به ویژه شیعیان و مومنان لبنان تسلیت گفته و برای روح پاک این مرحوم غفران الهی و برای بازماندگانش صبر و اجر مسئلت دارم.

 در باره این روحانی وارسته و برجسته شیعه لبنان اطلاعاتی سایت « رسا نیوز » دریافت نمودم که ذیلا در اختیارتان می گذارم . امید است موجب رضای الهی و مقبول شما عزیزان قرار گیرد:

علامه سید محمد حسین فضل الله، مرجع تقلید برجسته شیعه در لبنان در سال 1935م (1354ق) در نجف اشرف در خانواده لبنانی روحانى دیده به جهان گشود.
تحت اشراف پدرش سید عبدالروف فضل الله ـ از مراجع مذهبى شیعه ـ مراحل تعلیم و تربیت را به شیوه اى که در آن زمان مرسوم بود گذراند. در دوره کودکى وارد مکتب خانه شد تا خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را بیاموزد. اما فضاى خشن مکتب خانه که تحت اداره افراد کهنسال بود با مزاجش سازگار نیامد و حتى آثار منفى بر روحیه اش گذارد. به زودى وارد مدرسه اى شد که مرکزى با نام (منتدى النشر) به سبک جدید تاسیس کرده بود. وى وارد کلاس سوم این دبستان شد و زمانى که کلاس چهارم را مى گذراند، دبستان را هم ترک گفت و در سن نه سالگى تحصیلات حوزوى اش را آغاز کرد. هم زمان با تحصیلات حوزوى و به تناسب سن و ذهنیت خویش به فضاى پیرامون و اوضاع زمانه توجه داشت و اندیشه ها و دغدغه هاى فرهنگى و سیاسى زمانه اش را از طریق مجلات مصر و لبنان و روزنامه هاى عراقى پىگیرى مى کرد.
سید محمد حسین دروس مرسوم حوزوى از صرف و نحو و معانى و بیان تا منطق و اصول فقه را نزد پدر خود فراگرفت و در این مرحله استادى غیر از پدرش نداشت. تا این که براى فراگیری جلد دوم کتاب کفایة‍ الاصول به محضر یکى از اساتید ایرانى اش به نام شیخ مجتبى لنکرانى مى شتابد.
با اتمام کتاب کفایة الاصول به درس خارج مراجع آن دوره مانند سید ابوالقاسم خویى،‌‌‌‌‌ سید محسن حکیم، سید محمود شاهرودى و شیخ حسین حلى راه یافت و در کنار دروس خارج اصول فقه و فقه، بخشى از کتاب (الاسفار الاربعة) معروف به (حکمت متعالیه) ملاصدرا شیرازى را نزد ملاصدرا بادکوبه‌اى فرا گرفت و مدت پنج سال نیز این درس را از سید محمد باقر صدر فراگرفت. استادش سید ابوالقاسم خویى به او توصیه کرده بود تا این درس را به طور جدى پیگیرى کند.
فضل الله در سال 1952م در سن هفده سالگى براى نخستین بار به قصد دید و بازدید خانوادگى به لبنان رفت و در این سفر که هم زمان با اربعین درگذشت سید محسن امین عاملى بود قصیده‌اى در رثاى او سرود و در آیین یادبود او قرائت کرد. وى در این قصیده بسیارى از مسایل سیاسى روز و از جمله مساله وحدت و بیدارى اسلامى و مهاجرت جوانان را مطرح و استعمار فرانسه را تقبیح کرد. روزنامه‌هاى آن روز لبنان این قصیده را تحریک کننده و احساس برانگیز توصیف کردند.ادامه مطلب...

حجت الاسلام و المسلمین دکتر حمید دهقان چاچکامی مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه  علامه طباطبایی پس از تحمل یک سال بیماری سرطان خونی در سن 50 سالگی در بیمارستان تهران وفات یافت و روحش به ملکوت اعلی و رحمت و رضوان الهی به پرواز درآمد.

این ضایعه بزرگ را به آقا امام زمان (ع) و نایب برحقش مقام معظم رهبری و به جامعه روحانیت و به ویژه به خانواده داغدارش تسلیت عرض می کنم و برای روح پاکش طلب غفران و برای بازماندگان و بستگانش صبر و اجر مسئلت دارم.  

وی از روحانیان فعال در امور علمی ، سیاسی ، اجتماعی و مدیریتی بود و آثار ارزنده ای از خود به جا گذاشت.

 آن مقداری که حقیر در جریان کارهایش بودم ، وی موسس قرض الحسنه طلاب ساری مقیم قم ( صندوق باب الحوائج ) ، و صندوق حضرت زهرا (س) ، موسس انجمن اهل قلم ساروی های مقیم قم ، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهای امام خمینی قزوین ، کاشان و علامه تهران بود و در بسیاری از دانشگاه ها تدریس می نمود و آثار ارزشمند علمی و قلمی از خود به جا گذاشت.

از وی در روز سه شنبه 18 اسفند 1388 در شهر ساری ( مرکز استان مازندران ) تشییع به عمل آورده و سپس جهت تدفین به زادگاهش روستای چاچکام منتقل می گردد.

برای اطلاعات بیشتر از زندگی و مدارج علمی و فعالیت های مدیریتی این عالم برجسته دینی به سایت ذیل مراجعه فرمایید:

http://www.andishvaran.com/MView/User/Profile.aspx?UserID=151

هشت سال پیش در شهریور  1380 استاد معظم ما حضرت آیت الله شیخ اسماعیل صالحی مازندرانی ( ره ) بدرود حیات گفت و روح قدسی وی به ملکوت اعلی پیوست.

دیشب مراسم گرامی داشت هشتمین سال در گذشت وی در حسینیه شهدا واقع در خیابان صفائیه شهر مقدس قم برگزار شد و خیل شاگردان ، دوستداران و ارادتمندان وی در این مجلس حضور یافتند و حجت الاسلام آقای ادیب یزدی در این مجلس سخنرانی کرد.

آقای ادیب یزدی که با تاخیر ، از تهران آمده و به منبر رفته بود ، سخنرای خود را در باره فضیلت امیر مومنان (ع) و توصیف وی از علمای ربانیان اختصاص داد و سپس به نقش مراجع تقلید و علمای دینی ( از جمله آیت الله سید محمد مجاهد صاحب الریاض در دفاع از هجوم روس ها در زمان فتحعلی شاه قاجار ) در پاسداری از مکتب حیات بخش اهل بیت (ع) پرداخت و در این مطلب به حدیث نورانی حضرت علی (ع) : آه ، آه شوقاَ الی رؤیتهم ، استناد جست.

حضرت علی (ع) در سخنان خویش به کمیل در باره نقش علمای ربانیون مطالب ارزشمندی گفته و سپس از درون قلب اشتیاق دیدار آنان را نمود.

به راستی استاد و معلم اخلاق ما حضرت آیت الله صالحی مازندرانی نیز این چنین بود و بی تردید مولا و مقتدایمان حضرت علی (ع) مشتاق و منتظر دیدن اوست.چه این که این عالم پاک نهاد سراسر عمر خویش را مصروف تهذیب نفس ، آموختن احکام و معارف دین و آموزش به دیگران نمود و در این راه تلاش بلیغی به عمل آورد و سختی های فراوانی متحمل شد ولی لحظه ای از مطلوب خویش غافل نماند.

وی از روحانیان آگاه ، پر تلاش ، مجاهد و متعهد زمان بود و در نهضت امام خمینی (ره) نقش فعالی داشت و در این راه  زندان ها و شکنجه های زیادی را تحمل نمود ولی چون کوه استوار و هم چنان به انقلاب و نظام اسلامی وفادار ماند و در ماجرای جنگ تحمیلی استکبار به سردمداری صدام بر علیه ایران اسلامی نیز از یاوران بسیجیان و رزمندگان اسلام بود و فرزندان نوجوان خویش را به جبهه های جنگ اعزام نمود.
پس از رحلت امام راحل (ره) هم چنان خط و راه وی را ادامه داده و با پشتیبانی و حمایت همه جانبه از رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای وفاداری خویش را به نظام اسلامی اثبات نمود.

الحمد لله کلاس درس وی مجمع طلاب و فضلای فرهیخته حوزه بود که بسیاری از آنان هم اینک به درجه اجتهاد و استنباط رسیده و یا در جایگاهی مشغول خدمت به نظام مقدس اسلامی هستند.

به هر روی این عالم ربانی و فقیه وارسته مکتب اهل بیت (ع) در نهم شهریور سال 1380 که به زادگاهش لفور در شهرستان سوادکوه مازندران رفته بود بر اثر عارضه قلبی در سن 68سالگی دار فانی را وداع گفت و پس از تشییع با شکوه در مازندران و قم ، در حرم مقدس حضرت فاطمه معصومه (س) دفن گردید.

یادش را گرامی داشته و به روح و روانش درود و سلام می فرستیم.

در آستانه 14 خرداد بیستمین سال رحلت حضرت امام خمینی (ره) بنیان گذار نظام جمهوری اسلامی ایران هستیم و جهت گرامی داشت چنین ایامی ، به حکم آیه " واذکروا نعمت الله علیکم " ، شایسته است نگاهی به شخصیت بی بدیل آن پیر روشن ضمیر و زندگی حیات بخش وی داشته باشیم .

امام خمینی (ره ) دارای ویژگی های زیادی بود که غیر از انبیا و امامان معصوم (ع) معمولا سایر خواص دارای چنین ویژگی های زیاد و برجسته نبوده و نیستند.

در میان ویژگی های بارز آن یار سفر کرده می توان به انسان سازی و تغییر جامعه غیر اخلاقی به یک جامعه کاملا دینی و اخلاقی اشاره کرد.

کشور ایران بخاطر نزدیکی به فرهنگ غرب ، سال های زیادی در سیطره کامل غرب و کشورهای استکباری قرار داشت  و تمام تار و پود کشور ما را فرهنگ غربی فرا گرفته بود و در واقع تمام بدی ها و زشتی های چنین فرهنگی در کشور ما خانه کرده بود و حتی اسامی مغازه ها و فروشگاه های ما را به نام های غربی تغییر داده بود.

رادیو وتلوزیون در تمام وقت مردم را به سوی بی بندباری و هتاکی سوق می داد ، سینما و تآتر و کاباره برای انحراف اخلاقی جوانان از یکدیگر مسابقه می گذاشتند ، مشروب فروشی های علنی و قمارخانه های رسمی در تمام شهرها دیده می شد ، شهرهای بزرگی چون تهران فاحشه خانه رسمی و بزرگی به اندازه یک شهرک داشت و بی حجابی زنان و اختلاط آنان با مردان در سواحل دریا و مراسم های جشن و عروسی به یک امر معمول تبدیل شده بود.

آزادی های فردی و اجتماعی از بین رفته و کسی توان هیچ گونه انتقاد و اعتراضی نداشت و کشور عزیز ما ایران به حیاط خلوت آمریکا و اسرائیل و جولانگاه صهیونیست ها تبدیل شده بود.

با پشتیبانی دولت منحوس پهلوی ، مسلک ساختگی " بهائیت " رواج یافته و حتی در دورترین روستاهای کشور برای خود پیرو و مرید درست کرده بود.مرام های کمونیستی و سوسیالیستی و انواع و اقسام ایسم های وارداتی با حمایت های پشت پرده حکومت افکار و عقاید پاک جوانان را مورد نشانه رفته و بسیاری از آنان را به کفر و الحاد کشانده بود.

ایران به یک کشور کاملا وابسته و بی اختیار و تحت اشغال فرهنگی استکبار آمریکا و متحدانش درآمده و سایه یاس و نا امیدی در سراسر کشور گسترش پیدا کرده بود.

اجازه هیچ گونه ابداع و اختراعی به کسی داده نمی شد و تمام درآمدهای نفتی کشور صرف خرید اجناس تولیدی کشورهای غربی می شد و بیماران سرمایه دار را برای درمان به اسرائیل می بردند و داخل کشور را از پزشکان عمومی بنگلادشی و پاکستانی و هندی پٌر کرده بودند.

دیگر کسی امید به اصلاح این جامعه و تغییر روش و منش اخلاقی و رفتاری مردم و خود اتکایی و استقلال همه جانبه کشور نداشت و اصولا چیزهایی که از نظر دینی و مذهبی اعتبار و ارزش به حساب می آمد همگی به استهزا و تمسخر گرفته می شد.

مسجدها کم رونق و تنها برخی از سالمندان در آن ها حضور پیدا می کردند و بسیاری از مدارس دینی و وقفیات مذهبی غصب شده و تبدیل به مدارس و اماکن دولتی شده بودند.

روحانیان دلسوز و متعهد منزوی و خانه نشین شده و قدرت مانور تبلیغاتی و ارشادی نداشته و برخی از طلبه ها و روحانیان کم سواد از لباس روحانیت و زی طلبگی فاصله گرفته و حتی به دستگاه فاسد نزدیک می شدند تا از این طریق امرار معاش نمایند.

نمی توان در این جملات کوتاه اوضاع سیاه و وحشت آور ایران پیش از انقلاب اسلامی را ترسیم کرد. ولی در میان این همه کوره راه ها و کجروی های گوناگون ، افراد و یا بهتر بگویم افکاری در کشور ما بود که از چنین وضعی ناراضی و خواستار تغییر و تحول بودند.

پیشوایی چنین اندیشه ای را یک روحانی بلند نظر و مرجعی جامعه شناس و مجتهدی پارسا و سیدی دلیر و توانا به نام " حاج آقا روح الله موسوی خمینی " را بر عهده داشت ، که بعدها به امام خمینی معروف و مشهور گردید.

امام خمینی (ره) از آغاز جوانی با این اوضاع مخالف بود و آن موقعی که به مرجعیت رسید آشکارا آن را محکوم و با تمام توان در برابرش ایستاد.

آن حضرت مبارزات خویش را از قم آغاز و در درجه اول طلاب و روحانیان را برای آگاهی مردم و ارشاد آنان آماده ساخت و سپس جهت اصلاح آداب و اخلاق مردم همت گماشت و سال های سال برای ارشاد و راهنمایی آنان تلاش کرد تا این که نهضت 15 خرداد به وجود آمد و دستگاه ننگین پهلوی در این نهضت بیش از 15 هزار نفر را در شهرهای مختلف ایران به خاک و خون کشید و امام خمینی (ره) را از ایران اخراج و به ترکیه و پس از آن به عراق تبعید کرد.

ولی امام خمینی (ره) چون اعتقاد کامل به راه و روش خود داشت ، به نهضتش ادامه داد و صحنه را روز بروز بر شاه و دستگاه فاسد حکومتی تنگ تر و سخت تر کرد تا این که در 22 بهمن 1357 موفق به سرنگونی حکومت پادشاهی و تشکیل نظام اسلامی گردید.

انقلاب اسلامی و تشکیل نظام جمهوری اسلامی ایران ممکن نبود مگر با پشتوانه فکری ، سیاسی و اخلاقی افرادی که رهبریت قیام را بر عهده داشتند و آنان کسانی نبودند جز شاگردان و دستپروردگان امام خمینی (ره).

امام خمینی (ره) با الهام از آیه شریفه " ان الله لایغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم " احساس کرد که پیش از هر چیزی باید فکر و اندیشه مردم را تغییر داد و اخلاقشان را از اخلاق مادی و شهوانی به اخلاق اسلامی متحول کرد و از آنان انسانی با اراده و متدین و خود اتکا ساخت تا خود سرنوشت خویش را تغییر دهند.

وی به دست همین انسان های تکامل یافته قیامش را پیروز و رژیم 2500 ساله شاهنشاهی را سرنگون کرد و پرچم پرافتخار کشور ما را به الله اکبر مزین ساخت .

امام خمینی (ره) با حمایت بی دریغ و پشتیبانی همه جانبه مردم از افکار و اندیشه های ناب وی موفق به تشکیل نظام جمهوری اسلامی بر مبنای مکتب اهل بیت (ع) شده و شعار مردم در انقلاب اسلامی " استقلال ، آزادی و جمهوری اسلامی " را محقق گردانید.

هم اینک بیست سال از رحلت جانگداز وی می گذرد ولی دل های مردم ایران و سایر آزاد مردان و شیفتگان جهان هم چنان در فراقش می طپند و یاد و نامش را گرامی می دارند.

در پایان ، درود و سلام می فرستیم به روح پاک او و ارواح تمام کسانی که در راه تحقق اهدافش جان سپردند.هم چنین سلام می دهیم به تمام آنانی که راهش را ادامه داده و زندگی خویش را مصروف پیاده کردن اهداف متعالی وی می نمایند.

دیروز 27 اردیبهشت 1388 روح ملکوتی مرجع تقلید شیعیان حضرت آیت الله العظمی شیخ محمد تقی بهجت ( ره ) به ملکوت اعلی عروج نمود و شیعیان و محبان مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) را در سوک و ماتم فرو برد.

این مصیبت بزرگ را به ساحت مقدس ولی عصر حضرت حجت بن الحسن ( عج) و مراجع تقلید شیعیان و رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای و به عموم شیعیان تسلیت و تعزیت عرض می کنم و صبر جمیل و اجر جزیل برای آنان و خانواده و بستگان داغدارش از خدای متعال مسئلت می کنم.

به راستی شخصیتی از میان ما رفت که سراسر وجودش را عرفان و اخلاص فرا گرفته و روح و روانش در خلصه عرفانی غرق شده بود و در زندگی پُر بارش چیزی به جز خدا را نمی دید و به چیزی غیر خدا نمی اندیشید. افراد را به اندازه خدا محوری آنان و مقدار قرب به ذات لایزال الهی احترام می گذاشت و همیشه در شهود و حضور بود. خدایش رحمت کند و در اعلی علیینش جای دهد.

فقدان این مرجع بزرگ و وارسته مصیبتی برای حوزه های علمیه شیعه به ویژه حوزه علمیه قم می باشد که به فرموده پیامبر اعظم (ص): اذا مات العالم الفقیه ثلم فی الاسلام ثلمة لایسدها شیء .

به هر روی ، تشییع جنازه حضرت آیت الله بهجت (ره) فردا سه شنبه 29 اردیبهشت 1388 از ساعت 10 صبح ، از میدان جهاد شهر قم به سمت حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) انجام خواهد گرفت.

در این جا به خلاصه زندگی وی که از سایت مخصوص ایشان گرفته شد ، توجه نمایید :

زمستان 1386 دفتر حضرت آیت الله

صافی گلپایگانی