میلاد فرخنده حضرت فاطمه معصومه(س)

حضرت فاطمه بنت امام موسی کاظم (ع) ، معروف به حضرت معصومه (س)و کریمه اهل بیت (ع) که در شهر قم مدفون است ، از امامزادگان صاحب نام و مورد احترام پیروان مکتب اهل بیت (ع)است که علاوه بر ایرانیان ولایتمدار ، شیعیان سایر بلاد اسلامی نیز به قصد ادای احترام به روح مقدس وی عازم این شهر مقدس شده و قبر شریفش را با معرفت زیارت می کنند.

آن حضرت در نخستین روز ذی قعده سال 173 هجری قمری از دامن پاک بانوی بزرگواری به نام نجمه[یا تُکتم و یا سَکَن و یا اَروی] که معروف به ام البنین بود، دیده به جهان گشود.حضرت امام رضا (ع) و برادرش قاسم (ع) نیز از همین بانو دیده به جهان گشودند. بنا براین ، از بین فرزندان امام موسی بن جعفر (ع) ،این سه بزرگوار از یک مادر بودند .(1)

 لازم به یادآوری است که امام موسی کاظم(ع) دارای سی و هفت فرزند بود، که والاترین و فاضل ترین آنان، حضرت امام علی بن موسی الرضا(ع)، امام هشتم شیعیان است.(2)

هنگامی که امام رضا(ع) بنا به درخواست مأمون عباسی [هفتمین خلیفه عباسیان] از مدینه منوره به " مرو " در شمال خراسان هجرت کرد و با اکراه و اجبار مأمون، ولایت عهدی وی را پذیرفت ، طی نامه از خواهرش حضرت فاطمه معصومه(س) درخواست نمود که به وی در مرو ملحق گردد.

حضرت معصومه (س) نیز امتثال امر کرد و یک سال پس از هجرت برادرش امام رضا (ع) عازم ایران شد.

ولی پیش از رسیدن به خراسان ، در یکی از شهرهای مرکزی ایران به نام ساوه بیمار گردید. از اطرافیان پرسید: از این جا تا قم چقدر فاصله است؟

گفتند: ده فرسخ.

آن حضرت به خدمت کارش دستور داد که وی را به طرف شهر قم حرکت دهد.

آل سعد، که از شیعیان و محبان اهل بیت(ع) بوده و در قم زندگی می کردند، همین که از ورود خواهر امام رضا(ع) با خبر شدند به استقبال آن حضرت شتافته و از شهر قم بیرون رفتند و چون به وی رسیدند، بسیار شادمانی و اظهار خوشحالی نمودند. موسی بن خزرج بن سعد، که از بزرگان آل سعد و از معاریف شیعه درقم بود، افسار شتر آن حضرت را به دست گرفت و به سوی قم آورد و آن بانوی شریف را در خانه خویش اسکان داد و از او به شایستگی پذیرایی کرد.

اما حضرت فاطمه معصومه(س) بیمار و رنجور بود. بدین جهت، چندان دوام نیاورد و پس از شانزده روز اقامت در خانه موسی بن خزرج، دار فانی را وداع گفت و روح بلندش به اعلی علیین پیوست.

موسی بن خزرج، پس از غسل و کفن کردن بدن شریف آن حضرت، جنازه اش را به باغستان خویش، واقع در بابلان که هم اکنون مزار شریفش در آن جا است، منتقل و به خاک سپرد و با بوریا بر سر قبرش سایبانی بنا نهاد.(3)

ولی بر اساس روایتی دیگر ، ماموران مامون عباسی که از هجرت علویان به ایران ناخوشایند بوده و در باطن از این ماجرا رنج می بردند ، به کاروان حضرت معصومه (س) در ساوه هجوم آورده و بسیاری از مردان و مبارزان کاروان ، از جمله هارون بن موسی کاظم (ع) برادر حضرت معصومه (س) را به شهادت رساندند و به حضرت معصومه (س) نیز زهر خورانیده و بر اثر آن زهر کشنده ، آن حضرت نیز به شهادت رسید. (4)

در پایان، سه حدیث از سه امام معصوم(ع) درباره شخصیت حضرت معصومه(س) و زیارت قبر شریفش به استحضار می رسانیم:

 1- عن الامام الصادق(ع)، قال: إنّ لله حرماً و هو مکة، ألا اِنّ لرسول الله(ص) حرماً و هو المدینة، ألا و اِن لأمیرالمومنین(ع) حرماً و هو الکوفة، ألا و اِنّ قُم الکوفة الصغیرة، ألا اِنّ للجَّنة ثمانیة ابواب، ثلاثة منها اِلی قُم. تقبض فیها امرأة من ولدی اسمها فاطمة بنت موسی(ع)، و تدخل بشفاعتها شیعتی الجنة بأجمعهم.(5)

 2- عن سعد بن سعد، قال: سألت اباالحسن الرضا(ع) عن فاطمة بنت موسی بن جعفر(ع)؛ فقال: من زارها فله الجنة.(6)

  3- عن ابن الرضا(ع)، قال: من زار قبر عمّتی بقم فله الجنة.(7)

---------------------------------