در برابر قول مزبور، قول دیگری وجود دارد که می گوید : حضرت خدیجه (س) پیش از ازدواج با رسول خدا (ص) با هیچ کسی ازدواج نکرده و بانویی باکره بود و سن وی در وقت ازدواج با رسول خدا (ص) 25 سال همانند سن رسول خدا (ص) بود و آن کس که با ابوهاله ازدواج کرد خواهرش هاله بنت خویلد بود، نه خدیجه. هم چنین عتیق بن عائذ مخزومی همان هند مکنی به ابوهاله است و این دو عنوان، نام یک نفر است که با هاله بنت خویلد ازدواج کرد و از او دارای چند فرزند شد.

بر اساس این گفتار، حضرت خدیجه (س) تنها یک دختر داشت که حضرت فاطمه زهرا (س) است و دخترانی که به وی نسبت داده می شوند، خواهر زادگان وی بوده و پس از وفات مادرشان هاله، در پیش خاله شان حضرت خدیجه (س) بزرگ شدند و به دختران وی معروف گردیدند. بنا براین، زینب و رقیه (سلام الله علیهما) خواهر زادگان خدیجه (س) و ربیبه های رسول خدا (ص) بودند و جایگاه فرزندی در نزد آن دو بزرگوار پیدا کردند. هم چنین عنوان ام کلثوم، نام دختر دیگری از خدیجه (س) نیست، بلکه کنیه جناب رقیه (س) بود و این دوعنوان مربوط به یک نفرند. با این بیان دانسته می شود که عثمان بن عفان تنها با یک نفر از ربیبه های پیامبر (ص)، نه دو نفر از آنان، ازدواج کرد و آن شخص جناب رقیه مکنی به ام کلثوم (س) بود که براثر ظلم و فشار عثمان مظلومانه به شهادت رسید و عثمان در واقع داماد پیامبر(ص) نبود بلکه داماد ابوهاله و هاله بنت خویلد بود و در زمان رسول خدا (ص) کسی وی را به نام داماد (صهر) آن حضرت نام نبرده است و از این که گفته شده است که وی با دو فرزند پیامبر (ص) ازدواج کرده است، از ساخته های بنی امیه و به جهت بالا بردن مقام عثمان است و از این که گفته شده که خدیجه (س) بیوه و پانزده سال از پیامبر (ص) بزرگ تر بود، از ساخته های آل زبیر است که می خواستند مقام خدیجه را تقلیل و مقام خاله شان عائشه را بالا برده و بگویند وی تنها زن باکره پیامبر (ص) بود .

اگر این قول را بپذیریم، باید بگوییم پیامبر (ص) تنها یک دختر داشت و آن همان فاطمه زهرا (س) است که با امام علی بن ابی طالب (ع) ازدواج کرد و حضرت علی (ع) تنها داماد پیامبر (ص) بود.[4]

بی تردید از بین زنان، حضرت خدیجه (س) نخستین کسى بود که به رسول خدا (ص) ایمان آورد و بعثت وى را تصدیق کرد و در این راه تلاش‏هاى زیادى به عمل آورد و رنج‏هاى بى‏پایانى متحمل شد و تمام دارایى‏هاى خویش را در اختیار پیامبر (ص) قرار داد تا در راه ترویج اسلام هزینه نماید و در طول سه سال زندگى سخت و تبعیدى رسول خدا (ص) و بنى هاشم در شعب ابى طالب، در کنار پیامبر (ص) و با او بود. وى به مدت بیست و چهار سال و یک ماه با پیامبر خدا (ص) زندگى کرد و در این مدت پیامبر خدا (ص) با هیچ زن دیگرى ازدواج نکرد.[5]

درباره فضیلت خدیجه کبرى (س) روایات زیادى وارد شده است، از جمله  بسیارى از مورخان نوشته‏اند:  اوحى الیه (ص) ان یبشرها ببیت لها فى الجنّة من قصب.[6]

یعنی : به پیامبر (ص) وحى شد که خدیجه (س) را بشارت دهد براى او خانه‏اى از نَى (یا از نقره و یا از زبرجد) در بهشت قراردارد.

هم چنین در روایت دیگرى از پیامبر (ص) آمده است: أفضل نساءِ اهل الجنّة خدیجة بنت خویلد، و فاطمة بنت محمد، و آسیة بنت مزاحم و مریم بنت عمران.[7]

 یعنى: بهترین زنان بهشت عبارتند از: خدیجه بنت خویلد، فاطمه دختر محمد(ص)، آسیه دختر مزاحم و مریم دختر عمران. در جاى دیگر فرمود: خیر النساءِ العالمین أربع: خدیجة بنت خویلد، و فاطمة بنت محمد، و آسیة بنت مزاحم و مریم بنت عمران. [8]

یعنى: بهترین زنان جهان هستى چهار نفرند: خدیجه دختر خویلد، فاطمه دختر محمد(ص)، آسیه دختر مزاحم و مریم دختر عمران.

به هر روى، این بانوى فداکار، در دهم ماه مبارک رمضان سال دهم بعثت ( مطابق با سال 50 عام الفیل و سه سال پیش از هجرت ) ، دار فانى را وداع و به مهمانى پروردگارش شتافت و رسول خدا (ص) را در آشوبکده مکه تنها گذاشت.

هنگامى که روح از بدنش مفارقت نمود، پیامبر اسلام (ص) و سایر بستگان و فامیلان، بدنش را تشییع و در حجون مکه به خاک سپردند. روایت شده است که پیامبر (ص) وارد قبر شد و با دستان مبارکش، بدن همسر خود را در قبر نهاد. [10]

شایان ذکر است که طبق قول مشهور ، حضرت خدیجه کبری (س) پانزده سال پیش از عام الفیل در مکه به دنیا آمد و در دهمین سال بعثت پیامبر (ص) در شصت و پنج سالگی در مکه معظمه وفات یافت.

--------------------------------- 

 [1] . نک: تاریخ الائمة (ع) ، ص 15؛ زندگانى چهارده معصوم (ع) «ترجمه اعلام الورى»، ص 211؛ ازواج النبى و اولاده، ص 55 ؛ بحارالأنوار، ج22، ص 201؛ کشف الغمة، ج2، ص 76

[2] . ازواج النبى و اولاده، ص 54 ؛ الطبقات الکبری ، ج8 ، ص19

[3] . زندگانى چهارده معصوم (ع) «ترجمه اعلام الورى»، ص 221

[4] . نک :الاستغاثة ، ج 1 ، ص 68 ؛ مناقب آل ابی طالب ، ج 1 ص 159 ؛ بنات النبی (ص) ام ربائبه ، ص 88 ؛ من هن زوجات الرسول المصطفی (ص) ، ص 39 ؛ نساء النبی (ص) و بناته ، از ص 22 تا 74

[5] . بحارالانوار، ج22، ص 201 ؛ زندگانى چهارده معصوم (ع) «ترجمه اعلام الورى»، ص 221 ؛ المراجعات، ص 316 ؛ کشف الغمة، ج2، ص 76؛ مکاتیب الرسول (ص)، ج3، ص 655 ؛ الطبقات الکبری ، ج8 ، ص14 ؛ الثقات ، ج1 ، ص 44 ؛ تاریخ مدینة دمشق ، ج3 ،ص188 ؛ اسد الغابة ، ج1 ، ص16 ؛ الاصابة ، ج8 ،ص99 ؛ تاریخ الطبری ، ج 2 ، ص34

[6] . المراجعات، ص 316 ؛ سبیل النّجاة، ص 238؛ المصنف (صنعانى) ج11، ص 430 (با اندک تفاوت در عبارت)

[7] . المراجعات، ص 316 ؛ سبیل النّجاه، ص 238

[8] . المراجعات، ص 316 ؛ المصنف (صنعانى)، ج11، ص 430 (با اندک تفاوت در عبارت)

[9 . سبیل النّجاة، ص 237؛ کشف الغمة، ج2، ص 78 (با اندک تفاوت در عبارت)؛ مکاتیب الرسول (ص)، ج3، ص 655؛ زوجات النبى"ص" (سعید ایوب)، ص 49

[10] . کشف الغمة، ج2، ص 79 ؛ زوجات النبی "ص" (الخیامی ) ، ص 48 ؛ تاریخ الیعقوبی ، ج2 ، ص35