زندگی نامه حضرت اباعبد الله الحسین (ع) را به صورت نمایه موضوعی تحت عنوان روز شمار رویدادها تقدیم عزاداران آن حضرت و کاربران محترم می نمایم.

1. تحمل مصیبت رحلت جدش , پیامبر اسلام (ص ), در 28 صفر سال یازدهم هجرى .
2. فشارهاى روانى مخالفان اهل بیت (ع)  بر پدر و مادرش در مدینه منوره و غصب خلافت امیر مومنان (ع) , پس از رحلت پیامبر اسلام (ص ).
3. تحمل مصیبت شهادت مادرش  فاطمه زهرا(س ), در سوم جمادی الثانیه سال یازدهم هجرى .
4. همراهى با پدرش  امام على (ع ), در تصدى خلافت اسلامى و حضور درجنگ هاى جمل , صفین و نهروان ، از ذی حجه سال 35 تا ماه مبارک رمضان سال 40 هجری .
5. تحمل مصیبت شهادت پدرش  امام على (ع ) در محراب مسجد کوفه , در21رمضان سال چهلم هجرى .
6. انـتـخـاب بـرادرش  امـام حـسـن مـجـتـبـى (ع ) بـه خـلافـت امـت اسلامى , پس ازشهادت امیرالمؤمنین (ع ) در 21 ماه مبارک رمضان سال 40 هجری .
7. خـیانت سران نظامى و قبیله ای سپاهیان کوفه نسبت به امام حسن مجتبى (ع ) و صلح اجبارى آن حضرت با معاویة بن ابى سفیان , در جمادى الاولی سال 41 هجرى .
8. تحمل مصیبت شهادت برادرش امام حسن مجتبى (ع ), در 28 صفر سال 50 هجرى .
9. نامه شیعیان بصره و کوفه به امام حسین (ع ) پس از شهادت امام حسن مجتبى (ع ) براى دعوت بـه رهـبـرى قـیـام علیه معاویة بن ابى سفیان و عدم پذیرش امام حسین (ع ) به خاطر پایبندى به صلحنامه امام حسن مجتبى (ع ).
10. هلاکت معاویة بن ابى سفیان و جانشینى فرزندش  یزید بر منصب خلافت ,در رجب سال 60 هجرى .
11. نامه شدید اللحن یزید به والى مدینه  ولید بن عتبه , مبنى بر گرفتن بیعت ازمردم , به ویژه ابا عبداللّه الحسین (ع ).
12. امـتـنـاع امـام حسین (ع ) از بیعت با یزید بن معاویه و خروج از مدینه به همراه خاندن خود, در آخرین روزهاى رجب سال 60 هجرى .
13. ورود امـام حسین (ع ) به مکه معظمه , در سوم شعبان سال 60 هجرى  واقامت در آن شهر مقدس  تا هشتم ذى حجه همان سال (به مدت چهار ماه و پنج روز).
14. جـنـبش سران و بزرگان شیعه در کوفه و دعوت آنان از امام حسین (ع ) براى ورود به کوفه و رهبرى قیام علیه یزید.
15. فـرسـتـادن مسلم بن عقیل به کوفه از سوى امام حسین (ع ), براى فراهم آوردن زمینه قیام بر ضد امویان ، در 15 ماه مبارک رمضان سال 60 هجری .
16. ورود مـسلم بن عقیل به کوفه , در پنجم شوال سال شصت هجرى , و بیعت بیش از هجده هزار نفر از شیعیان با او.
17. نامه طرفداران بنى امیه در کوفه به یزید بن معاویه و آگاهى او از ورود مسلم بن عقیل و قیام شیعیان .
18. اعزام عبیداللّه بن زیاد  به کوفه از سوی یزید بن معاویه  براى نابودى قیام شیعیان .
19. نامه امام حسین (ع ) به رؤساى پنج قبیله بزرگ بصره و دعوت آنان به قیام علیه امویان .
20. اسـتـجـابـت چـهار قبیله بصره از قبایل بصره از دعوت اباعبداللّه الحسین (ع ) واعلام یارى آن حضرت .
21. خروج امام حسین (ع ) از مکه معظمه به عزم کوفه , در هشتم ذى حجه سال 60 هجرى .
22. نبرد مسلم بن عقیل با لشکریان عبیداللّه بن زیاد در کوفه و شهادت وى و هانى بن عروه  در این واقعه , در نهم ذى حجه سال 60 هجرى (روز عرفه ).
23. بـرخورد قافله امام حسین (ع ) با لشکریان حربن یزید تمیمى , در حوالى کوه ذوحسم و رفتار نیکوى اباعبداللّه الحسین (ع ) با لشکریان حر.
24. رسـیـدن نامه عبیداللّه بن زیاد, حاکم کوفه به دست حربن یزید, مبنى برسخت گیرى بر امام حسین (ع ) و استقرار آن حضرت در بیابان خشک و بى آب .
25. ورود قافله امام حسین (ع ) به سرزمین کربلا و اقامت اجباری در آن مکان , در روز دوم محرم سال 61 هجرى و استقرار لشکریان حربن یزید در برابر آنان .

26. واگذارى فرماندهى سپاه کوفه به عمربن سعد, توسط عبیداللّه بن زیاد, والى کوفه .
27. ورود عمر بن سعد به همراهى چهار هزار مرد جنگى به کربلا براى مبارزه باامام حسین (ع )، در سوم محرم سال 61 هجری .

28. صدور فتوای قتل امام حسین (ع) از جانب شریح قاضی ، در چهارم محرم سال 61 هجری .
29. تجمع بیش از سى هزار مرد جنگى در کربلا براى نبرد با لشکریان امام حسین (ع ).
30. آمـادگـى لشکریان عمر بن سعد براى نبرد با امام حسین (ع ), در روز نهم محرم سال 61 (روز تاسوعا) و درخواست مهلت امام حسین (ع ) از عمربن سعد برای تعویق جنگ به روز بعد.
31. فـرماندهى امام حسین (ع ) و آرایش سپاه اندک خویش  در روز عاشورا, به سه بخش میمنه  به فرماندهى زهیر بن قین , میسره  به فرماندهى حبیب بن مظاهر, وپرچمدارى در قلب سپاه توسط  برادر دلاورش عباس بن على (ع ).
32. پـشـیـمـانـى حـر و خـروجش از سپاه عمر بن سعد و پیوستن به سپاه امام حسین (ع ) و طلب بخشش از آن حضرت ، در صبح عاشورا.
33. آغاز نبرد گروهى بین سپاهیان امام حسین (ع ) و سپاهیان عمر بن سعد, وکشته شدن قریب پنجاه نفر از یاران امام حسین (ع ), در میدان نبرد ، پیش از ظهر روز عاشورا.
34. خـطـبـه هاى مکرر امام حسین (ع ) براى سپاهیان عمر بن سعد, براى پیش گیرى از جنگ و خون ریزى .
35. مـبارزه فردى یاران و اصحاب امام حسین (ع ) با سپاهیان عمر بن سعد و شهادت مظلومانه و قهرمانانه یکى پس از دیگرى یاران و منسوبان آن حضرت .
36. مـبارزه امام حسین (ع ) با سپاهیان سیاه دل عمر بن سعد و کشته شدن آن حضرت در میدان نبرد, به دست شمر بن ذى الجوشن (لعنة اللّه علیه ).
37. جـدا کـردن سرهاى شهیدان کربلا و غارت لباس ها و ابزارهاى شخصى آنان به دست سپاهیان عمر بن سعد، در عصر عاشورا.
38. اسب دوانى بر بدن هاى شهیدان کربلا توسط سپاهیان عمر بن سعد، در عصر عاشورا.
39. غـارت خـیـمه ها و اسباب و وسایل شخصى بازماندگان قافله حسینى و به آتش کشیده شدن خیمه هاى آنان به دست لشکریان عمر بن سعد، در شامگاه عاشورا.
40. دفـن کـشـتـه هـاى سـپـاهیان یزید به دست عمال عمر بن سعد, و عریان گذاشتن بدن هاى شهیدان در سرزمین گرم کربلا، در روز یازدهم محرم.
41. اسیر و آواره کردن باز ماندگان قافله حسینى (زنان , کودکان و امام زین العابدین (ع )) و حرکت دادن آنان از کربلا به کوفه و از کوفه به شام , توسطسپاهیان عمر بن سعد ، از روز یازدهم محرم.
42. بـه خـاک سـپـرده شـدن بدن هاى شهیدان کربلا به دست گروهى از قبیله بنى اسد,در روز سیزدهم محرم سال 61 هجرى .

( بر گرفته از کتاب خاندان عصمت ، تالیف سید تقی واردی ، نشر بوستان کتاب ، چاپ سوم )