روز بیست و پنجم ذی قعده، روز دَحوُالارض است. یعنی روزی است که زمین از زیر خانه خدا [کعبه معظمه] پهن و فراخ گردید.

نخستین مکانی که از زمین آفریده شد، خانه خدا بود و بدین جهت مکه معظمه را که کعبه در آن قرار دارد، "ام القری" می گویند و آن گاه، از زیر آن، سایر بخش های زمین گسترش پیدا کرد و به شکل و هیأت بعدی درآمد.(1)

در روایات متعددی آمده است که دربیست و پنجم ذی قعده، کعبه نصب گردید، زمین گسترده شد، آدم(ع) هبوط کرد، ابراهیم خلیل(ع) و عیسی مسیح(ع) متولد شدند و رحمت خدا پخش گردید.(2)

اما اعمال عبادی در شب و روز دحو الارض بدین قرار است:

1-    امیرمؤمنان(ع) فرمود: نخستین رحمتی که از آسمان بر زمین فرود آمد، در بیست و پنجم ذی قعده بود. کسی که این روز را روزه گرفته و شبش را به عبادت بایستد، ثواب عبادت صد ساله را که روزش را روزه و شبش را در عبادت باشد، خواهد داشت. هر گروهی که در این روز برای ذکر پروردگارشان گرد هم آیند، پراکنده نمی گردند مگر این که خواسته آنان داده شود. در این روز، یک میلیون رحمت نازل می شود که نود و نه درصد آن برای ذاکرین و روزه داران این روز و عبادت کنندگان این شب خواهد بود.(3)

2-    امام رضا(ع) در حدیثی فرمود: و فی خمسة و عشرین من ذی القعدة وضع الله البیت، و هو اوّل رحمة وضعت علی وجه الأرض فجعله الله عزّوجلّ مثابة للنّاس و أمناً.(4)

یعنی: خداوند سبحان در بیست و پنجم ذی قعده کعبه را بنا نهاد و آن نخستین رحمتی است که در روی زمین قرار داده شد. پس آن را خدای سبحان، محل گردهمآیی و خانه امنی برای مردم قرار داد.

3-     حسن بن وشاء گفت: من در کودکی به همراه پدرم در شنبه بیست و پنجم ذی قعده به محضر امام رضا(ع) رسیدیم و آن حضرت به ما فرمود: شب بیست و پنجم ذی قعده، شبی است که حضرت ابراهیم(ع) و حضرت عیسی(ع) در آن متولد شدند و در این شب، زمین از زیر کعبه پهن و گسترده گردید. پس هر کسی در روز آن، روزه بگیرد، همانند کسی است که شصت ماه را روزه گرفته باشد.(5)

4-     عبدالله بن مسعود از پیامبر(ص) روایت کرد، که آن حضرت فرمود: و انزل الله الرّحمة لخمس لیال بقین من ذی القعدة، فمن صام ذلک الیوم کان له کصوم سبعین سنة.(6)

یعنی: خداوند متعال، رحمت واسعه خویش را در پنج شب مانده به آخر ذی قعده [یعنی در 25 ذی قعده] نازل نمود. پس هر کسی آن روز را روزه بگیرد، اجر و پاداش وی همانند کسی است که هفتاد سال را روزه گرفته باشد.

5- خواندن دو رکعت نماز در پیش از ظهر، که در هر رکعت، یک بار سوره حمد و پس از آن پنج بار سوره والشمس (سوره 91) و پنج بار سوره والضحی (سوره 93) قرائت گردد. پس از سلام نماز، بگوید: لا حول و لا قوة الاّ بالله العلی العظیم.

سپس این دعا را بخواند: یا مقیل العثرات، اَقِلنی عَثرتی، یا مجیب الدّعوات، اَجِب دَعوَتی …(7)

 به هر روی، این شب و روز بزرگ، یک فرصت بزرگی است برای آنانی که می خواهند با شکر و طاعت خود در درگاه پروردگار متعال قربت و رضایت وی را برای خویش جلب و رابطه خود را با عالم معنی مستحکم نمایند.

7- زیارت ثامن الحجج، حضرت امام علی بن موسی الرضا(ع) در این روز، ثواب فراوانی دارد.(9)

 ----------

در باره ماه رجب المرجب و موقعیت تاریخی و عبادی آن ، مقاله ای را در همین وبلاگ  ، در سال گذشته به مناسبت فرارسیدن ایام شریف این ماه به رشته تحریر درآوردم و امسال دیدم همان مطالب برای خواندن و استفاده کردن هم چنان می تواند مفید باشد و شاید نوشتن مقاله ای دیگر به اندازه این مقاله جالب در نیاید. بدین منظور همان مقاله را تقدیم شما سروران می نمایم . به امید این که مقبول درگاه الهی و مورد پسند شما عزیزان گردد.  

زیبا ماه رجب فرارسیده و قلوب والهان الی الله را به طبش آورده است . ماهی که پس از ماه مبارک رمضان هیچ ماه دیگر از جهت فضیلت به پای آن نمی رسد . ماه رجب، هفتمین ماه تاریخ هجری قمری و از ماه های حرام می باشد.

ماه های حرام، چه در عصر جاهلیت و چه در دین اسلام، در نزد مردم ، محترم بوده و از ایام عبادات و زیارات به شمار می آمدند و در آن ها، هر گونه جنگ و جدال، دشمنی و تجاوز به یکدیگر، ناروا و حرام می باشند.

گرچه ماه رجب، به تنهایی در قرآن مجید ذکر نشده است، ولیکن آیات متعددی از قرآن به ماه های سال، از جمله ماه های حرام اشاره دارند، که طبعا مشمول ماه رجب نیز خواهند بود.

از جمله، در آیه 36 سوره توبه، خداوند متعال فرمود: ان عده الشهور عِنْدَاللهِ اِثْنا عَشَرَ شَهْراً فی کِتابِ اللهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمواتِ وَ الاَرْضَ، مِنْها اَرْبَعَهٌ حُرُمٌ، ذلِکَ الدّینُ القَیِّمُ، فَلا تَظْلِمُوا فیهِنَّ اَنْفُسَکُمْ.

یعنی: به راستی تعداد ماه های [سال] در نزد خدا، دوازده تا است [و این] در کتاب خداست، از روزی که آسمان ها و زمین را آفرید. چهار ماه از آن ها حرام می باشند. این است آیین استوار، پس در این ماه ها بر خودتان ستم روا مدارید.

به اتفاق همه مسلمانان، ماه های حرام عبارتند از: محرم الحرام، رجب المرجب، ذی قعده و ذی حجه.

ماه رجب را "أصب" می گویند، زیرا رحمت الهی در این ماه بر امت اسلام نازل می گردد و این ماه، ماه استغفار مسلمانان است. (1)ادامه مطلب...

در آستانه ماه مبارک رمضان ، ماه بزرگ و مهم خداوند متعال قرار گرفته ایم  . ماهی که خداوند متعال آن را به خود منتسب و بندگانش را مهمانان خود می داند و از آغاز تا واپسین ساعات و لحظات این ماه عزیز و شریف ، نعمت است و برکت . ماهی که رهایی مومنان و خدا جویان از بندشیطان رجیم  ولعین را در پی دارد و درهای سعادت و نیکبختی را برای همگان گشوده است . 

به خاطر فرارسیدن شهر الله الاعظم ، مناسب است  در باره موقعیت دینی و مذهبی این ماه و اعمال عبادی آن مطالبی را به استحضار برسانم .

ماه مبارک رمضان، نهمین ماه تاریخ هجری قمری و مهمترین و شریفترین ماه های سال است و ماهی است که منتسب به پروردگار منان بوده و هر کسی حرمت آن را نگه دارد، طبعا مهمان خداوند متعال خواهد شد.

پیامبراکرم(ص) چند روز قبل از فرارسیدن این ماه ، در خطبه نماز جمعه اش در عظمت و شرافت این ماه عزیز فرمود: ایها الناس! انه قد أقبل الیکم شهر الله بالبرکه و الرّحمه و المغفره، شهر هو عند الله افضل الشهور، و ایامه افضل الأیام، و لیالیه أفضل اللیالی، و ساعاته افضل الساعات، و هو شهر دعیتم فیه الی ضیافه الله، و جعلتم فیه من اهل کرامه الله… (1)

یعنی: مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و بخشش گناهان نزدیک است؛ ماهی که نزد خدا برترین ماه ها، روزهایش برترین روزها، شب هایش بهترین شب ها و ساعت های آن بهترین ساعت ها است؛ ماهی که در آن به میهمانی خدا دعوت شدید و شما را در این ماه از کسانی قرار داده اند که شایسته کرامت خدا هستند…(2)ادامه مطلب...