با پایان یافتن روز سی ام آذر ماه وارد شب اول دی می گردیم که بلندترین و طولاترین شب سال در ایران و کشورهای مجاور است و ایرانیان از قدیم آن را به عنوان " شب یلدا " گرامی داشته و با رفتن به خانه شخصیت های بزرگتر خانواده و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها و گردهم آمدن و خواندن اشعار ، به ویژه اشعار حافظ و فال گیری از دیوان او و پذیرایی از یگدیگر نشاط و شادی خود را ابراز می نمایند.
نفس چنین سنت و آیینی در یک ملت نه تنها اشکال شرعی نداشته و مباینتی با احکام دین و مذهب ندارد ، بلکه اگر به صورت خانوادگی و صحیح و سالم انجام گیرد ، مصداق صله رحم بوده و در شرع مقدس اسلام مطلوب و حتی مورد توصیه پیشوایان دین و مذهب نیز می باشد.همان گونه که از پیشوای هشتم شیعیان امام علی بن موسی الرضا (ع) روایت شده است : تزاوروا تحابوا و تصافحوا ولاتحاشموا ؛ به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.( بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347 )
البته همه این ها منوط و مشروط است به این که چنین نشست های جمعی و فامیلی و یا دوستانه خالی از گناه و معصیت بوده و عاری از انحراف فکری و عملی باشد و کار خلاف و عملی مغایر با شرع و عرف در آن انجام نگیرد.
اما امسال شب یلدا مصادف با شب شانزدهم ماه محرم است ، همان محرمی که در چنین شب های آن آل رسول خدا (ص) و بازماندگان واقعه کربلا و اسیران دشت نینوا به صورت اسیری در شهرهای کوفه و شام و مناطق بین آن دو گردانده شدند و شب های طولانی خویش را با نوحه ها و ناله های جگر خراش به پایان رساندند.
هم اینک در کشورما و در تمام مناطق شیعه نشین دنیا عزاداران حسینی لباس های مشکی خود را بیرون نیاورده و پرچم های سیاه و بیرق های عزا را از سر درها و خانه های خود پایین نیاورده اند. مجالس سوگواری در مسجد ها و حسینیه ها و در هیات های محلات و بازارها هم چنان برقرار و پابرجا است.
پرسش مهم این است : آیا روا است همانند سال های گذشته و شب یلدا های سپری شده امسال نیز مردم ایران شب یلدا را گرامی داشته و مانند گذشته به شب نشینی ، آجیل خوری و قصه گویی پردازند و از این طریق مقداری از طولانی ترین شب سال را سپری کنند ؟
بی تردید مردم ایران از یک طرف به میهن و آداب و رسوم ملی خویش پایبند و از طرف دیگر مردمی متعهد ، معتقد و ولایتمدارند و در هیچ جای دنیا چنین توده عظیم ولایی و منتظران واقعی قائم آل محمد(عج) را نمی توان مشاهده کرد.دشمنی دشمنان اسلام با ایران و ایرانیان و دوستی و علاقه محبان اهل بیت (ع) با ایران و ایرانیان در سراسر دنیا به خاطر همین خصلت بی بدیل است که آن ها را الحمدلله در دنیا ممتاز و پُرآوازه کرد.
بدین جهت امسال نیز شب یلدا داریم ولی نه مانند شب یلداهای گذشته ، بلکه بایدگفت که ایرانیان امسال شب یلدا خویش را در تکیه ها و حسینیه ها و حتی خانه ها و جمع های خانوادگی به سوگواری سالار شهیدان کربلا حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و یاران وفادار و فداکارش پرداخته و قصه ها و داستان های کربلا را برای یکدیگر تعریف و توصیف کنند و پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها با مهربانی خود نواده های خویش را بیشتر با اهل بیت عصمت و طهارت (ع) آشنا نمایند و به آن هایی که در خواندن مرثیه ، نوحه و مداحی علاقه نشان می دهند با دادن جایزه و صله تشویق و تحسین کنند.از این طریق هم سنت شب یلدا را نگه داشته و هم نسبت به سرور و سالارشان حضرت امام حسین (ع) و یاران شهیدش ادای احترام کرده باشند.
مباد شیعه ایرانی در شب یلدای امسال بازماندگان واقعه کربلا و اسیران دشت نینوا را از یاد برده و به شب نشینی های بی حاصل و بی فائده پردازد و خدای نکرده به هرزگی و لهو و لعب مبتلا و حرمت ماه محرم و ایام سوگواری آقا امام حسین (ع) را بشکند و نسبت به دین و مذهب و پیشوایان معصوم (ع) دهن کجی نماید!!!
24 ذی حجّه، سال نهم هجری قمری: مباهله پیامبر(ص) با نصارای نجران
در عصر ظهور پیامبر خدا (ص) زبان و فرهنگ قومی اهالی سرزمین جزیرةالعرب گرچه عربی بود ولی از نظر اعتقادی مردم این منطقه را می توان به چند گروه تقسیم کرد. پیروان دین حنیف ابراهیم (ع) ، یهودیان ، مسیحیان ، زرتشتیان ، بت پرستان ، صابئان و حتی بی دینان و دهریان از جمله ساکنان این سرزمین بزرگ عربی بودند.(1) از بین آنان ، بت پرستان بیشترین ساکنان این منطقه را تشکیل داده و بیشترین اذیت ها و آزارها را برای پیامبر (ص) و مسلمانان به وجود آوردند. اما مسیحیان در چند منطقه جزیرة العرب ساکن بودند. گروهی در شامات واقع در شمال جزیرة العرب ، دسته های کوچکی در وادی القُری و عده زیادی در نجران واقع در جنوب جزیرة العرب و شمال یمن زندگی می کردند. نجران که از شهرهای آباد و پُرجمعیت یمن محسوب می شد ، دارای نظم اجتماعی و اداری خاصی بود که توسط مسیحیان این شهر اِعمال می گردید. کارگردانان این نظام حکومتی سه شخصیت بودند: 1. سید ( بزرگ شهر ) 2. عاقب ( متصدی برقراری انتظامات و مجری قوانین ) 3.اسقف ( رئیس مذهبی شهر ).در این شهر معبد بزرگی به شکل کعبه وجود داشت که محل عبادت مسحیان بود و اهالی این منطقه رابطه عمیقی با حکومت و مردم حبشه در آن سوی دریای احمر داشتند و از پشتیبانی های آنان برخوردار بودند.(2) به هر روی ، پس از فتح مکه معظمه و طائف و مسلمان شدن اهالی یمن و عمان، اکثر مناطق جزیرة العرب در پوشش نظام اسلامی و حکومت توحیدی پیامبر اکرم(ص) قرار گرفت. اما منطقه نجران هنوز در دین و آئین خویش باقی بوده و نسبت به اسلام و حکومت توحیدی رسول خدا (ص) رویِ خوش نشان نداده بود. پیامبر(ص) برای بزرگان این منطقه نامه هایی ارسال و آنان را به پذیرش دین اسلام و یا پرداخت جزیه[ مالیات ویژه اهل کتاب ] فرا خواند.
موقعیت تاریخی ذی قعده:
ماه ذی قعده، یازدهمین ماه سال هجری قمری و بین دو ماه شوال و ذی حجه قرار گرفته و یکی از ماه های حرام به شمار می آید، که هم در عصر جاهلیت و هم در اسلام مورد احترام قرار داشته و جنگ و درگیری در آن نا مشروع ، حرام و ناروا شمرده شده است و قرآن مجید در آیات متعدد به حرمت این ماه ها اشاره کرده است.از جمله، در آیه ای فرمود: فَسیحوُا فِی الارْضِ اَرْبَعَةََ اَشْهُرٍ، وَ اعْلَموُا اَنّکُمْ غَیْرُ مُعْجِزِ الله وَ اَنَّ الله مُخْزِی الْکافِرینَ.(1)
یعنی: چهار ماه (به دور از جنگ و خونریزی ) در زمین گردش و سیاحت کنید ( و مراسم حج خود را به راحتی به جای آورید) و بدانید که شما نمی توانید اراده و خواست خدای متعال را تغییر دهید ( و از انجامش بازدارید ) و به درستی که خداوند منان خوار کننده کافران است.
شایان ذکر است، که ماه های حرام عبارتند از: ذی قعده، ذی حجه، محرم و رجب. سه ماه اول، پشت سر هم و ماه رجب ، در میان سایر ماه های سال قرار گرفته است.(2)
این ماه را از این جهت، ذی قعده گفته اند که مردم در آن، از قتل و غارت و جنگ و خون ریزی دست برداشته و در خانه ها می مانند و آرام می گیرند. بدین منظور برخی از منابع و مآخذ تاریخی آن را بدین گونه تعریف کرده اند: "و فی ذی القعدة یستقعدهم" و در جای دیگر گفته شد: " و التنزیل فی ذی القعدة".(3)
موقعیت معنوی ذی قعده:
عارف بزرگ، میرزا جواد ملکی تبریزی(ره) در مراقبت از این ماه و بهره گیری معنوی از آن فرمود: این ماه، اولین ماه از ماه های حرام است که جنگ با کفار در آن ماه ها حرام می باشد و انسان از این مطلب، حکم جنگیدن و مخالفت با خدا را می فهمد.ادامه مطلب...
عید صیام آمد و ماه صیام رفت
لطف تمام آمد و فیض تمام رفت
شد عید فطر و لطف خدا باز تازه شد
گرد غم گناه ز جان عوام رفت
امشب به احتمال زیاد ، شب عید سعید فطر است و همه مسلمانان عالم این عید بزرگ را جشن می گیرند.عید سعید فطر یکی از دو بزرگ اسلامی است که تمامی مسلمین در سرور و شادی آن شریکند.
من نیز سرور و شادمانی خویش را ابراز و در درجه اول به محضر سالار و سرورم 
حضرت حجت بن الحسن ( ارواحنا له الفدا) و در مرحله بعد به رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای و تمامی ایرانیان مسلمان تبریک عرض می کنم.و بر روح بلند و ملکوتی امام خمینی (ره) بنیان گذار نظام جمهوری اسلامی و ارواح طیبه همه شهیدان کشورمان درود و سلام می فرستم.
از خداوند متعال می خواهم که اعمال و عباداتشان را مقبول درگاه با عظمت خود نموده و بهبودی و بهروزی را برای همه آنان تقدیر کرده باشد و در سال آینده قمری دست آوردهای بزرگ ملی و میهنی ، از جمله در حوزه انرژی هسته ای را نصیبشان بگرداند و نظام مقدس جمهوری اسلامی را در آرزوهای بلندش توفیق عنایت کرده و شر اشرار و بدخواهان این ملت را به خودشان برگرداند و توان جوانان این مرز و بوم را در پاسداری از انقلاب و نظام دو چندان نماید و زمینه ظهور دولت یار را به دست ایرانیان ولایتمدار فراهم کند.آمین یا رب العالمین.
الحمد لله رب العالمین باردیگر ماه خدا و ماه با فضیلت رمضان فرا رسید و جامعه بشری را غرق در نور و معرفت و عبودیت نمود و خدای مهربان در این ماه بزرگ تمامی شیاطین را در غل و زنجیر نهاد تا بندگانش به راحتی خدای خویش را عبادت و خود را به او نزدیک کنند و رضایت و خرسندی اش را فراهم نمایند.
ضمن تبریک خجسته ایام این ماه با شرافت به عموم مسلمانان و خصوص پیروان مکتب اهل بیت (ع) مطلبی کوتاه در خصوص موقعیت تاریخی و عبادی این ماه به استحضار می رسانم :
ماه مبارک رمضان از جهت تاریخی ، نهمین ماه تاریخ هجری قمری و مهمترین و شریفترین ماه های سال است ودر نزد پیروان ادیان الهی و توحیدی ، به ویژه دین حنیف ابراهیمی در جزیره العرب ، از اعتبار و موقیعیت ممتازی برخوردار بود و در دین اسلام نیزارزش و بهای مضاعفی پیداکرد وعلاوه بر وجوب روزه در این ماه شریف ، بنا برتصریح قرآن مجید ، شب قدر در آن واقع شد و خود قرآن نیز در این شب یک جا بر رسول خدا (ص) نازل گردید و اصولا ماه رمضان از دیدگاه اسلام ، ماهی است که منتسب به پروردگار منان می باشد و هر کسی حرمت این ماه را نگه دارد، طبعا مهمان خداوند متعال خواهد بود. اما در نزد سالکان و طی کنندگان راه عرفان ، اولین ماه سال خودسازی و آغازین ایام طریق وصل به مقام عبودیت و معرفت می باشد . دراین باب روایات فراوانی وارد گردیده است .
به هرروی ، پیامبراکرم(ص) در عظمت و شرافت این ماه عزیز، در خطبه معروف خویش فرمود : ایها الناس! انه قد أقبل الیکم شهر الله بالبرکه و الرّحمه و المغفره، شهر هو عند الله افضل الشهور، و ایامه افضل الأیام، و لیالیه أفضل اللیالی، و ساعاته افضل الساعات، و هو شهر دعیتم فیه الی ضیافه الله، و جعلتم فیه من اهل کرامه الله… (1)
یعنی: مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و بخشش گناهان نزدیک است؛ ماهی که نزد خدا برترین ماه ها، روزهایش برترین روزها، شب هایش بهترین شب ها و ساعت های آن بهترین ساعت ها است؛ ماهی که در آن به میهمانی خدا دعوت شدید و شما را در این ماه از کسانی قرار داده اند که شایسته کرامت خدا هستند… (2)
عبدالله بن عباس از پیامبراکرم(ص) درباره فضیلت ماه رمضان و فواید بی شمار آن برای امت اسلام، روایتی نقل کرده است، که انسان را به شگفتی وامی دارد. آن حضرت در فرازی از این حدیث شریف فرمود: و ان لله تعالی فی آخر کلّ یوم من شهر رمضان عند الافطار ألف ألف عتیق من النّار، فاذا کانت لیله الجمعه و یوم الجمعه، أعتق فی کلّ ساعه منهما ألف ألف عتیق من النّار، و کلّهم قد استوجبوا العذاب، فاذا کان فی آخر یوم من شهر رمضان أعتق الله فی ذلک الیوم بعدد ما أعتق من اوّل الشّهر الی آخره. (3)
یعنی: خداوند متعال در آخر هر روز از ماه رمضان، به هنگام افطار یک میلیون نفر را و در شب جمعه و روز جمعه (در این ماه شریف ) در هر ساعت، یک میلیون نفر را که همگی سزاوار آتش جهنم اند، از أتش آزاد میکند و هنگامی که أخرین روز ماه رمضان فرا رسد، در أن روز به تعداد کسانی که از اول تا أخر ماه رمضان آزاد کرده است، بندگان گناهکار خویش را از آتش جهنم آزاد می کند.
امیرمومنان علی بن ابی طالب(ع) در حدیثی فرمود: نگویید رمضان؛ زیرا نمی دانید رمضان چیست؛ و اگر کسی گفت، باید برای کفاره آن، صدقه دهد و روزه بگیرد. بلکه همانطوری که خداوند متعال فرموده است بگویید: ماه رمضان. (4)
در پایان امیدوارم همه مومنین و مومنات توفیق درک این ماه شریف را داشته و از سفره بزرگ و رنگارنگ الهی بهره کافی ببرند.اللهم ارزقنا توفیق الطاعة و بُعد المعصیة.
-------------------
1. الاقبال بالاعمال الحسنه (سید بن طاووس)، ج1، ص 26
2. ترجمه المراقبات (میرزا جواد ملکی تبریزی)، ص 211؛ مفاتیح الجنان (شیخ عباس قمی)، فضیلت ماه رمضان.
3. الاقبال بالاعمال الحسنه، ج1 ، ص 24
4. همان، ص 28
اللهم عجل لولیک الفرج
طلوع می کند آن آفتاب پنهانی
زسمت مشرق جغرافیای عرفانی
دوباره پلک دلم می پرد نشانه چیست
شنیده ام که می آید کسی به مهمانی
کسی که سبزتر از هزار بار بهار
کسی شگفت کسی آن چنان که می دانی((شعر از قیصر امین پور
شب پانزدهم شعبان که مصادف با شب ولادت قائم آل محمد (ص) ، مهدی منتظَر ، منجی عالم بشریت ، حضرت حجت بن الحسن العسکری (عج) است ، از شب های با فضیلت سال و پس از شب قدر، افضل لیالی است و خداوند سبحان این شب را به بندگانش ارزانی داشت، تا روح و روان خویش را پالایش و گذشته ناپسند خویش را جبران و اصلاح کنند.ضمن عرض تبریک این خجسته شب ، توجه شما عزیزان را به روایتی از امام جعفر صادق (ع) در فضیلت این شب و هم چنین گفتاری در باره أعمال عبادی شب نیمه شعبان جلب می کنم.
امام جعفرصادق(ع) فرمود: از پدرم امام محمدباقر(ع) درباره فضیلت شب نیمه شعبان پرسیده شد و آن حضرت در پاسخ فرمود: این شب، پس از شب قدر، افضل شب ها است. در این شب، خداوند سبحان فضل خویش را بر بندگانش عطا می کند و به کَرَم خویش، آنان را می آمرزد. پس تلاش و کوشش کنید در این شب برای تقرب به خدا، زیرا خداوند سبحان بر خودش لازم دانسته است که هر کسی از وی حاجتی خواهد، وی را رد نکند و حاجتش را اجابت نماید، مگر آن که معصیتی را از وی بخواهد.
شب نیمه شعبان، شبی است که خداوند متعال آن را در ازای شب قدر که برای پیامبر(ص) قرار داده بود، برای ما اهل بیت(ع) قرار داده است. پس تلاش کنید در نیایش و ستایش پروردگار متعال، زیرا هر کسی در این شب، صد بار تسبیح ]سبحان الله[، صد بار حمد ]الحمدالله[، صد بار تکبیر ]الله اکبر[ و صد بار تهلیل ]لا اله الا الله[ خواند، خداوند سبحان تمام گناهان گذشته اش را می آمرزد و حاجت های دنیا و آخرتش را برآورده می کند. چه حوائجی که از خدا بخواهد و چه حاجت هایی که از خدا نخواهد ولی به آن ها یاز داشته باشد، خداوند سبحان تفضّلاً تمامی حاجت هایش را برآورده می کند.(1)
به هر روی، این شب عزیز و شریف، شب مغتنمی برای بندگان و صالحان است و از آن می توانند بهره های وافر یابند.
در این جا به برخی از اعمال عبادی این شب بزرگ اشاره می کنیم:
1- غسل
غسل شب نیمه شعبان، موجب تخفیف گناهان می شود.
2- احیای شب
زنده نگه داشتن شب نیمه شعبان و بیدار ماندن در آن و پرداختن به نماز، دعا و استغفار، چنان که امام زین العابدین(ع) انجام می دادند.
3- زیارت امام حسین(ع)
زیارت امام حسین(ع) افضل اعمال شب نیمه شعبان و موجب آمرزش گناهان است.
4- بیتوته در کربلا
اگر ممکن باشد، انسان در این شب، در کربلا حضور یابد و در کنار مرقد مطهر امام حسین(ع) بیتوته کند و هزار بار سوره توحید، هزار بار استغفار، هزار بار "الحمدلله" بگوید. پس از آن چهار رکعت نماز کند و در هر رکعتی هزار بار آیة الکرسی را قرائت کند.
5- خواندن دعا
دعاهای زیادی برای این شب وارد شد. از جمله دعای: اللّهُمَّ بِحَقّ لَیْلَتِنا هذه و مولودها و …
6- خواندن دعای کمیل
7- نماز جعفر طیار
8- تسبیح و تحمید الهی و تکبیر و تهلیل
9- خواندن نماز
برای این شب، نمازهای گوناگونی ذکر گردیده است.
10- روزه گرفتن در روز نیمه شعبان
برای اطلاع بیشتر به کتاب های: الاقبال بالأعمال الحسنه (سید بن طاووس)، ج3، ص 312؛ وقایع الایام (شیخ عباس قمی)، ص 343؛ مفاتیح الجنان (شیخ عباس قمی)، اعمال شب نیمه شعبان؛ ترجمه المراقبات (میرزا جواد ملکی تبریزی)، ص 172؛ المزار (شیخ مفید)، ص 42؛ الأمالی (شیخ طوسی)، ص 297؛ المزار (محمد بن مشهدی)، ص 347 و ص 403؛ بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج 11، ص 32 و ج 88، ص 123 و ج 49، ص 85 و ص 90 مراجعه کنید.
------------
1- الاقبال بالاعمال الحسنة، ج3، ص 314
2- مفاتیح الجنان، فصل دوم، فضیلت و اعمال ماه شعبان, ص 336
امسال پنج شنبه 16 دی 1389 هجری شمسی مطابق با 6 ژانویه 2011 میلادی اول ماه صفر سال 1432 هجری قمری است . ضمن تسلیت ایام عزا و سوگواری این ماه شریف توجه شما کاربران عزیز را به مطالبی در خصوص ماه صفر جلب می کنم.
ماه صفر در تاریخ قمرى
ماه صفر، دومین ماه سال قمرى است. تاریخ قمرى همانند سایر تاریخ هاى رایج، از دوازده ماه تشکیل یافته و اسامى آن ها بدین ترتیب است: محرم، صفر، ربیع الاوّل، ربیع الثّانى، جمادى الاولى، جمادى الثّانیه، رجب، شعبان، رمضان، شوّال، ذوالقعده و ذوالحجّه.
این تاریخ، پیش از اسلام، در میان مردم جزیرة العرب رواج داشت و تاریخ رسمى آنان بود.
پس از ظهور دین مبین اسلام، تاریخ قمرى به عنوان یک تاریخ مذهبى و ملى، مورد پذیرش مسلمانان قرار گرفت.
در عصر خلافت عمر بن خطاب (دومین خلیفه مسلمانان) با پیشنهاد حضرت على علیه السّلام و تصویب خلیفه وقت، هجرت پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله از مکه معظمه به مدینه منوره، مبداء تاریخ قمرى اسلامى قرار گرفت. بدین جهت، این تاریخ را، تاریخ هجرى قمرى نامیده اند.
گفتنى است که تاریخ قمرى بر اساس گردش ماه (قمر) بر دور زمین محاسبه مى گردد. به این صورت که ماه، هنگامى گردش خود را از هلال آغاز مى کند تا به پایان رساند و به هلال بعدى وصل شود، یک ماه پدید مى آید و با دوازده بار تکرار این گردش، یک سال قمرى شکل مى گیرد.
هر ماه قمرى، مدتش 29 روز و 12 ساعت و 43 دقیقه است و تعداد روزهاى یک سال قمرى، 354 روز است.
اما تاریخ هاى دیگر، مانند: هجرى شمسى، فرس قدیم، میلادى و غیره، بر اساس گردش زمین بر دور خورشید محاسبه مى گردد و تعداد روزهاى آن ها، 365 روز و 6 ساعت است. به همین جهت میان تاریخ قمرى و تاریخ شمسى، در حدود یازده روز در هر سال فاصله است.
علل نامگذارى ماه هاى قمرى
ابن عساکر در کتاب گرانسنگ «تاریخ دمشق» به نقل از ابوعمروبن علاء درباره علل نام گذارى ماه هاى قمرى گفته است: إنّما سُمّى المحرّم لا ن القتال حرم فیه، و صفر لا ن العرب کانت تنزل فیه بلادا یقال لها صفر، و شهرا ربیع کانوا یربعون فیها، و جمادیان کان یجمد فیها الماء، و رجب کانوا یرجبون فیه النّخل، و شعبان شعب فیه القبائل، و رمضان رمضت فیه الفصال من الحرّ، و شوّال شالت الا بل باءذنابها للضرب، و ذوالقعدة قعدوا فیه عن القتال، و ذوالحجّة کانوا یحجّون فیه، فامّا اوّل السّنة فالمحرّم.ادامه مطلب...
تاریخ قمرى که از گردش ماه به دور زمین پدید مى آید ، از جمله تاریخ هایى است که نسبتاً عمرى دراز پیدا کرده است.
این تاریخ ، گرچه پیش از اسلام نیز در میان برخى از ملت ها و امت ها ، از جمله عرب ها متداول بود ، ولى پس از ظهور دین مبین اسلام ، به عنوان تاریخ رسمى این دین درآمد و بسیارى از احکام عملى و فقهى اسلام بر آن ، مبتنى شد. همانند روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان ، به جاى آوردن اعمال حج در ماه هاى حرام ، ایام اعتکاف و غیره.
این تاریخ ، هم اینک تاریخ مشترک قریب به یک میلیارد و پانصد میلیون تن از مسلمانان جهان مى باشد.
لازم به ذکر است که به تاریخ قمرى تاریخ هلالى نیز گفته مى شود. زیرا ماه (قمر) هنگامى که یک دور خود را از هلال آغاز کند تا دورش به پایان برسد و به هلال بعدى وصل گردد ، یک ماه پدید مى آید و با دوازده بار تکرار این چنینى ، یک سال قمرى شکل مى گیرد.
تعداد ماه های سال قمرى عبارتند از : محرم ، صفر ، ربیع الاول ، ربیع الثانى ، جمادى الاولى ، جمادى الثانیة ، رجب ، شعبان ، رمضان ، شوال ، ذى قعده و ذى حجه.
مسلمانان صدر اسلام بنابر پیشنهاد امیرالمؤ منان حضرت على بن ابى طالب علیه السلام و تصویب خلیفه وقت ، هجرت سرنوشت ساز پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله و سلم از مکه معظمه به مدینه منوره را مبدا سال قمرى قرار داده اند. بدین جهت ، تاریخ قمرى را تاریخ هجرى قمرى نامیده اند.
نزدیک ترین تاریخ به تاریخ قمرى ، همان تاریخ هجرى شمسى است که بر اساس گردش زمین به دور خورشید ، به مدت 365 روز و 6 ساعت طول مى کشد.
مبدا تاریخ هجرى شمسى ، نیز هجرت پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله و سلم از مکه معظمه به مدینه منوره است. این تاریخ ، هم اکنون تاریخ رسمى جمهورى اسلامى ایران و برخى از ملت هاى اسلامى مجاور مى باشد.
دیروز 12 ربیع الاول ، به روایت مورخان اهل سنت ، سالروز ولادت پیامبر رحمت ، حضرت ختمی مرتب ، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم بود . ولی بنا به روایت شیعه که برگرفته از گفتار و سخنان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) می باشد ، میلاد فرخنده آن حضرت در 17 ربیع الاول بوده و بدین جهت جشن و سرور زاید الوصفی در سراسر میهن اسلامی ما برگزار می گردد.
چون رسول خدا (ص) فی نفسه رحمت و برکت بود ، باید سالروز تولدش نیز رحمت و برکت باشد و خدای ناکرده مایه اختلاف و تفرقه نباشد. به همین منظور پیر فرزانه انقلاب اسلامی و رهبر دور اندیش و روشن ضمیر جمهوری اسلامی ، حضرت امام خمینی ( ره ) از 12 تا 17 ربیع الاول را به عنوان « هفته وحدت » نام گذاری کرد تا عاملی برای به هم پیوستن مسلمانان عالم اعم از شیعیه و اهل سنت باشد و با تمسک به حبل الله المتین سیره و سنت آن پیامبر گرانمایه را راه و رسم زندگی خود قرار داده و از هرگونه تشتت و اختلاف و تفرقه اجتناب نمایند.
بی تردید این عمل خداپسندانه تاثیر بسزایی در همدلی و ایجاد محبت و در نتیجه وحدت عملی و گفتاری در میان پیروان دو مذهب بزرگ اسلام یعنی شیعه و اهل سنت داشته و دارد و هم اینک هواداران بی شماری در جهان پیدا کرده است .
ولیکن چنین فرایند حیات بخشی برای مسلمانان مایه نگرانی و اضطراب دشمنان اسلام و در راس آنان آمریکای جنایت کار و صهیونیست های سفاک و خونریز شده و آنان را به تکاپو انداخته است.
آمریکا و همدستانش
تلاش زیادی به عمل آوردند تا مانع اتحاد فراگیر مسلمانان در سراسر جهان گردند و بدین منظور تمامی عوامل و مزدوران خود را در سراسر دنیا بر ضد تفکر وحدت اسلامی به کار گرفته و آنان را وارد میدان نمودند.
مهمترین و کاری ترین حربه دشمن برای جلوگیری از اتحاد مسلمانان ، ایجاد تفرقه و تشتت در میان آنان است . مسلمانان هوشیاری خویش را حفظ و کمتر در دام شیطان صفتان گرفتار می شوند ولی عده ای افراطی و مشکوک و بی هویت با پیروی ظاهری از مسلک وهابیت 
گوش به فرمان دشمنان اسلام داده و با نفی دیگر مسلمانان و تکفیر نمودنشان زمینه اختلاف و تفرقه را فراهم و آتش فتنه را روز به روز شعله ورتر می نمایند.
مع الاسف هر جا اطلاعات دینی مردم کمتر و بی سوادی و پایین بودن فرهنگ آنان بیشتر باشد ، فعالیت های شیطانی وهابی مسلکان بیشتر خواهدبود.به همین جهت می بینیم مردم بیدار ایران ، لبنان ، عراق و بحرین در دام آنان گرفتار نمی آیند ولی در مناطق قبایلی پاکستان ، کشمیر ، افغانستان و بربر مزاج های قبایلی عربستان و امارات مراکز فتنه و آشوب آنان شده و به هیچ ندای وحدت بخشی پاسخ مثبت نمی دهند و هر صبح که از خواب ابلیسی بیدار می شوند حکم قتل مسلمانانی را صادر و مکانی را منفجر و تعدادی را به خاک و خون می کشند.
همان گروه کثیف و بی انصافی که در هجوم اسرائیلی ها به سرزمین های اسلامی لبنان و فلسطین و قتل عام اهالی بی گناه غزه توسط صهیونیست ها سکوت پیشه کرده و با محکوم کرده مقاومت ، از اسرائیل خون آشام حمایت کردند. مطمئنا سرنوشت آنان با سرنوشت اسرائیل و اذناب آمریکا در منطقه گره خورده و انشاء الله همه آنان یک جا به دست مقاومت اسلامی نابود خواهند شد.
امیدوارم خدای بزرگ همه مسلمانان را به وظایفشان آگاه و آنان را از افتادن در دام شیطان و شیطان صفتان رهایی بخشد و هرچه بیشتر وحدت و همدلی آنان را مستحکمتر نماید. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فی فرج مولانا حجة بن الحسن (ع).
ماه صفر به مانند ماه محرم الحرام ماه عزاداری و سوگواری شیعیان است . هم اربعین شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و هم ایام رحلت جانسوز رسول خدا (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) و شهادت امام رضا (ع) در این ماه قرار دارد .
بیستم صفر ، اربعین شهدای کربلای و زیارت جابر ین عبد الله انصاری ( از صحابه نامدار رسول خدا (ص) و ائمه معصومین (ع) در کربلا ) و بازگشت اسیران واقعه عاشورا از ایام اسارت کوفه و شام در همان روزهای غمزده به کربلاست .
اما رحلت جانسوز پیامبر اکرم (ص) در 28 صفر سال 11 هجری قمری در مدینه منوره به وقوع پیوست و علت آن مسمومیت آن حضرت در جریان جنگ خندق توسط یک زن یهودی بود که به آن حضرت گوشت مسموم خورانیده و پس از چند سال اثرش آشکار گردید.
شهادت امام حسن مجتبی (ع) نیز در 28 صفر سال 50 هجری قمری در مدینه منوره به وقوع پیوست. آن حضرت را نیز زنی از همسرانش به نام جعده بنت اشعث مسموم و به شهادت رسانید.
اما شهادت امام رضا (ع) در آخرین روز ماه صفر سال 203 هجری قمری در طوس ایران به وقوع پیوست . مامون ( هفتمین خلیفه عباسی ) در بازگشت از خراسان به سمت بغداد ، دو شخصیت با نفوذ خلافت خویش را از میان برداشت. اول ، فضل بن سهل ( ذوالریاستین ) را توسط ایادی اش در حمام سرخس ترور کرد و او را از بین برد و سپس در طوس خراسان با دستان خویش امام ابوالحسن الرضا (ع) را مسموم و مظلومانه وی را به شهادت رسانید و ننگ و لعنت ابدی را برای خویش خرید.
این ایام ماتم و عزا را به صاحب و سرورمان حضرت حجت بن الحسن (عج) و هم چنین به رهبر معظم انقلاب اسلامی و به علمای اعلام و به عموم شیعیان و محبان اهل بیت (ع) و به هم میهنان ارجمند تسلیت و تعزیت عرض می کنم و از خدای بزرگ می خواهم ما را از پیروان واقعی آن بزرگواران و اسوگان عالم هستی قرار دهد .
